مخازن زباله شهری بهتر است آشکار و قابل رویت باشند، ولی مزاحمتی ایجاد نکنند. آنها نیاز به تیرک جداگانه ندارند، ولی می توانند با تیرهای چراغ برق، ایستگاه های اتوبوس و نشانگان خیابان ها تثبیت شوند و حتی ممکن است کنار دیوار یا بدون پایه باشند.

در فضاهای خطی موجود در طول خیابان، این سطل ها در فاصله ۳۰ تا ۵۰ متری از هم قرار دارند، ولی در جاهایی مانند غذاخوری ها (ساندویچ فروشی ها و فروشگاه های غذاهای آماده)، سینماها و شیرینی فروشی ها می توان تعداد آنها را افزایش و در بیرون ساختمان های شهری، به دلایل امنیتی آنها را کاهش داد. مکان یابی و جانمایی مخازن زباله در چگونگی استفاده از آنها و همچنین منظر شهری اهمیت زیادی دارد. پیاده روهای پر عبور که برای گذران اوقات فراغت استفاده می شوند یا پارک ها به تعداد بیشتری از مخازن زباله نیاز دارند. همچنین نوع زباله تولیدی (خشک یا تر) و حجم شیرابه آن نیز در جانمایی آنها موثر است. در صورت تولید شیرابه از قراردادن آنها در مجاورت درخت ها یا فضاهای سبز باید خودداری کرد. همچنین به سهولت دسترسی عابران باید توجه داشت.

گنجایش مخازن زباله شهری

حداقل گنجایش یک مخرن زباله در مرکز شهر باید ۵۰ لیتر باشد. در مناطق بزرگ یا در پیاده روهای پر رفت و آمد بهتر است از مخازنی با حجم ۵۰ تا ۱۰۰لیتر استفاده شود. برای مکان هایی که واحدهای صنفی خوراکی دارند نظیر اغذیه فروشی ها یا آب میوه ها می توان از مخازن بزرگ تر قابل حملی استفاده کرد که حتما باید در دار باشند.

نگهداریمخازن زباله شهری

گنجایش و نگهداری، با هم نسبت مستقیم دارند. سطل ها زمانی بی فایده می شوند که مرتب تمیز نشوند. بنابراین موقعیت، محل سطل و نوبت های تخلیه، حجم آنها را تعیین می کند.

رنگمخازن زباله شهری

مخازن زباله عناصر مطلوب مبلمان شهری نیستند. متاسفانه در کشور ما غالب مخازن زباله رنگ های نامناسبی دارند و بسیار جلب توجه می کنند. مخازن زباله باید هنگامی که مورد نیاز هستند، قابل رویت باشند و در غیر این صورت باید در فرم خیابان یا پارک حل شوند و مزاحمتی ایجاد نکنند. توصیه می شود اکیدا از به کار بردن رنگ های قرمز، زرد و نارنجی به عنوان رنگ غالب مخازن زباله خود داری شود. این رنگ ها به دلیل تضاد شدید با پیرامون خود، سایر فضاهای شهری را تحت تاثیر قرار می دهند. مناسب ترین ترکیب، استفاده از طیف خاکستری به همراه مقدار کمی سبز یا نارنجی است. رنگ ها در فرهنگ شهرنشینی ایرانی باید چرک تاب باشند.

مصالح مورد استفاده مخازن زباله شهری

مصالح مورد استفاده در طراحی سطل زباله، باید ترکیبی از استحکام و مقاومت باشند.

فایبر گلاس:

امکان فرم دهی و ساخت متنوعی را فراهم می آورد. در صورت استفاده از رزین مناسب می توان محصولاتی مقاوم در برابر ضربه، آتش سوزی و اسید شیرابه تولید کرد که رنگ پذیری مناسبی هم داشته باشند.

بتن:

نیاز به نگهداری چندانی ندارد، ولی به دلیل ضخامت آن، فقط شکل های ساده را می توان با آن به دست آورد. روکش های سنگ دانه ای آشکار، بافتی ایجاد می کنند که هم اقتصادی و هم با دوام است.

چوب:

فقط باید با سطل فولادی روکوبی شده، مورد استفاده قرار گیرد. چوب، مزاحم و ناخوشایند نیست و برای هر دو محیط رسمی و غیررسمی مناسب است. پوشش آن ممکن است فولاد گالوانیزه، شبکه توری پلاستیکی یا پلی اتیلن باشد.

درپوش ها:

در صورت امکان باید روی سطل ها را پوشاند. این درپوش ها به کاهش بو کمک می کند و تجمع حشرات را به حداقل می رساند. علاوه بر آن، مانع ریخت و پاش زباله توسط باد می شود. به درپوش ها می توان زنجیری متصل کرد یا یک در لولایی که به راحتی و بدون نیاز به نیروی خاصی عمل کند.

تخلیه آب:

برای شست وشوهای دوره ای بهتر است حفره هایی برای تخلیه آب تعبیه شود که امکان دفع آب باران را نیز داشته باشد.

امنیت:

مناطقی که در آنها امنیت از اهمیت بسیاری برخوردار است، زباله های داخل سطل باید قابل رویت باشد. برای مثال، سطل های پاستونی بدون در بسیار مناسب است. گاهی در مناطق کاملا امنیتی ممکن است هیچ سطلی تعبیه نشود.

سایر معیارها:

مقاوم در برابر تخریب و فرسودگی، استفاده از مصالحی با نیاز به مراقبت کمتر، سهولت تخلیه و تمیزکردن، غیر قابل سرقت بودن، مقاوم در برابر هر نوع عامل آتش زا، پوشش دهنده زباله های داخل آن، نصب و تثبیت آسان اجزا و قطعات آن

منبع: سید رضا مرتضایی، رهیافت‌هایی در طراحی مبلمان شهری، ناشر: سازمان شهرداری‌ها